یاد و خاطره شهید سرافراز تقی حاج محمدعلی گرامی باد
زندگی بی شهادت ریاضت تدریجی برای رسیدن به شهادت است شهدا رابه خاک نسپارید بلکه بریادها بسپارید
تنهایادی که از یاد نمی بریم یاد شهداست
شهید:تقی حاج محمد علی
تاریخ ولادت:۱۳۴۳/۸/۹
تاریخ شهادت:۱۳۶۱/۰۴/۲۵
محل شهادت:شرق دجله(عملیات رمضان)
انگار همین دیروز بود که با خانواده به مشهد رفتیم. در بین راه, اتوبوس خراب
شد و همه پیاده شدند. همه کلافه بودند و در انتظار که زودتر اتوبوس به راه
بیفتد. تقی در آن زمان نوجوانی بیش نبود. دیدم به گوشه ای رفته و با صدای
بلند شعری را می خواند. در آن زمان هنوز انقلاب پیروز نشده بود و جو خفقان
زیادی بر جامعه حاکم بود. مأموران رژیم در همه جا پخش بودند و اصلاً امنیت
وجود نداشت. کمی که دقت کردم دیدم تقی این شعر را می خواند:
اَلا ای آیت اللهِ خمینی گُل سرخ و گل باغ حسینی
اگر چه در نجف تبعید هستی یگانه مرجع تقلید هستی
جلو رفتم. تقی را به کناری کشیدم و آرام به او گفتم: تقی! این شعرها را
نخوان.
با نگاه کودکانه اش به چشمانم زل زد و گفت: چرا مادر جان!
گفتم: ممکن است مأموران رژیم بیایند و برایت دردسر درست شود.
خیلی محکم پاسخ گفت: من برای هر گونه خطری آماده هستم و نمیترسم.
در مقابلش احساس کوچکی کردم و دیگر چیزی نگفتم.
